Pengeluar moden telah belajar membuat kulit tiruan yang sama persis dengan rakan semula jadinya. Segala-galanya akan baik jika penjual mengaku semasa jualan dan memberitahu pembeli tentang semua sifat produk.
Selalunya berlaku bahawa di rak terdapat produk yang diperbuat daripada bahan buatan, tetapi ia dijual seolah-olah ia dibuat daripada bahan mentah semula jadi. Terdapat banyak cara untuk mengelak daripada tertipu dan dapat membezakan yang asli dengan yang palsu. Kaedah yang paling berkesan dan boleh dipercayai diserlahkan dalam artikel ini.
Mengapa membezakan kulit daripada pengganti?
Kulit tiruan dan kulit tulen berbeza dari segi sifat dan kualiti. Ciri-ciri sedemikian secara langsung mempengaruhi kos mereka. Produk kulit lebih mahal dan mempunyai beberapa kelebihan yang mempengaruhi kos dan ketahanannya:
- Penampilan produk yang menarik.
- Bahan tidak koyak dan tidak tunduk kepada pencemaran.
- Mudah dijaga. Ia cukup untuk mengelap sesuatu dengan kain lembut yang bersih dengan larutan sabun, air dan ammonia.
- Rintangan fros.
Kos penggantian lebih murah, tetapi memerlukan penjagaan tambahan. Produk kulit buatan mesti dibersihkan dan dirawat dengan agen kalis air (terutama kasut). Ia tidak disyorkan untuk dipakai dalam hujan dan sejuk. Di bawah pengaruh pemendakan dan suhu rendah, bahan buatan cepat gagal.
Perbezaan luaran
Terdapat banyak cara untuk membezakan pengganti daripada kulit tulen. Perbezaan boleh didapati secara visual dan eksperimen. Sudah tentu, tiada penjual akan membenarkan anda membakar atau memotong bahan di kedai, tetapi sesiapa sahaja berhak untuk memeriksa produk yang dibeli.
Kualiti jahitan dan jahitan dalaman
Adalah lebih baik untuk memulakan pemeriksaan anda dari bahagian belakang. Untuk melakukan ini, anda perlu mencari sampel bahan yang dijahit dari mana item itu dibuat. Jika sekeping tidak dijumpai, anda harus melihat ke dalam kasut, beg, jaket dan mencari jahitan yang dijahit.
Ciri-ciri kulit tulen:
- tidak boleh ada benang, lapisan tekstil atau tapak yang terkeluar dari kawasan di mana bahagian produk disambungkan;
- bahan semula jadi tidak delaminate;
- Bahagian dalam kasar untuk disentuh dan mempunyai kesan catan bawah.
Rujukan! Perkara semula jadi lebih mahal kerana bahagian daripadanya lebih sukar untuk dijahit. Mereka lebih tebal dan lebih padat daripada bahan buatan.
Ketebalan bahan dan tepi
Kulit tiruan lebih nipis daripada kulit aslinya. Bahan tiruan biasanya lebih nipis. Ia mempunyai kelebihan licin dan sekata.
Sifat semula jadi bahan itu disahkan oleh tepi kasarnya.
Keanjalan dan warna apabila ditekan atau dibengkokkan
Tiruan biasanya didedahkan melalui lipatannya apabila dilipat dan naungan standardnya yang licin. Pengganti biasanya bertukar warna pada selekoh.
Bahan semula jadi dengan cepat terbentuk selepas ubah bentuk. Ia mempunyai corak yang unik dan sedikit keliangan.
Kelegaan dan pori-pori bahan
Lihat lebih dekat pada tekstur produk. Jika anda tidak melihat pori-pori atau perasan susunannya yang serupa dan simetri, maka ini adalah kulit tiruan. Bahan semula jadi mempunyai keliangan rawak dan kedutan kecil pada permukaan.
Sandaran (serat atau kain)
Kulit buatan mempunyai asas tekstil atau rajutan. Ia boleh menjadi licin dan dibuat dengan baik. Natural mempunyai permukaan dalam yang berserabut.
Apakah yang boleh anda lakukan di kedai untuk membezakan produk?
Terdapat kaedah tertentu yang biasanya digunakan di kedai dan pasar. Sekiranya tidak mungkin untuk mengenali kulit buatan menggunakan kaedah di atas, dan keraguan kekal, anda boleh mencuba manipulasi berikut:
- Panaskan dengan tangan dan periksa pemindahan haba. Letakkan tangan anda pada bahan. Jika ia cepat terasa hangat dan tidak menjadi lembap, maka anda mempunyai kulit yang sebenar. Kulit kulit mengambil masa yang lama untuk dipanaskan dan menjadi lembap, iaitu, ia tidak membenarkan haba melaluinya.
- Beri perhatian kepada bau. Jika pengilang tidak menjaga dan tidak mewangikan kulit tiruan, ia boleh dikeluarkan oleh bau pedas bahan kimia yang digunakan untuk memproses produk. Bahan semula jadi mempunyai bau tersendiri yang menyenangkan.
- Periksa label (bentuk, inskripsi), semak kehadiran dan bentuk tag. Pada perkara yang dibuat di kilang, pengeluar biasanya menetapkan bahan dengan label dengan simbol atau inskripsi khas. Kulit biasanya ditetapkan pada sekeping kecil produk dengan tanda: "kulit asli", kulit asli, dsb. Kulit buatan biasanya ditunjukkan oleh ikon berlian atau perkataan "Kulit".
Penting! Kulit kulit adalah sebarang produk yang telah mengalami rawatan kimia.Iaitu, walaupun kulit haiwan itu telah dirawat dengan pelarut kimia, ia tidak boleh dianggap semula jadi.
Kaedah pembezaan tidak digunakan di kedai
Jika selepas pemeriksaan visual masih terdapat keraguan, anda boleh menguji produk dengan air dan api. Anda tidak mungkin dibenarkan menjalankan eksperimen sedemikian dengan kulit di kedai. Eksperimen dengan haba dan air paling kerap dijalankan di rumah.
Tindak balas terhadap air
Jika anda menjatuhkan sedikit air pada kulit asli dan ia secara beransur-ansur diserap, maka ia bukan palsu. Air mengalir dari kulit kulit dan meninggalkan permukaan yang kering dan kesan putih di belakang. Walaupun anda membasahi kulit kulit sepenuhnya, hanya lapisannya yang akan menyerap air. Air akan mengalir dari luar tanpa menembusi ke dalam.
Barangan basah yang diperbuat daripada kulit tulen boleh diseterika dengan seterika hangat tanpa wap melalui kain kasa. Dengan cara ini, lipatan kecil dari kulit dikeluarkan.
Rujukan! Kulit tulen tidak boleh dikeringkan pada radiator atau dengan seterika panas. Selepas pengeringan, ia akan menukar saiznya ke bawah dan kehilangan penampilannya.
Pengalaman dengan api
Jika anda mengambil sampel kecil kulit dan membawanya ke api, hasilnya akan membolehkan anda membezakan yang palsu daripada produk semula jadi. Kulit kulit segera cair, dan kulit secara beransur-ansur mula berubah bentuk, mengecut dan mengeluarkan bau rambut terbakar.
Kesimpulan. Tempat yang boleh dipercayai meningkatkan jaminan pembelian
Untuk tidak tertipu, anda harus membeli barangan semula jadi daripada penjual yang dipercayai yang boleh memberikan sijil kualiti dan jaminan untuk produk yang dibeli.
Dokumen yang mengesahkan kualiti mesti menunjukkan bahan dari mana produk itu dibuat. Sijil mesti mempunyai meterai dan tandatangan wakil badan yang memperakui.